Birkaç Savunma Yöntemi

Mahşerin dört atlısından, yani ilişkileri zora sokan, çiftleri boşanmaya götüren dört davranıştan (diğer üçü: eleştiri, aşağılama ve duvar örme)biri olan “savunma” davranışını, iletişimden çıkarmak zordur; çünkü savunma yaptığımızı fark etmek zordur.

Kavgadan Sonra (After The Fight) kitabının yazarı Daniel B. Wile, olası savunma yöntemlerini son derece net biçimde aktarır. Talihsiz bir “günün stresini paylaşama” anının ardından, kadın kızgın bir şekilde televizyonda haberleri izlemekte olan eşinin yanına gider ve “Artık benimle hiçbir şey konuşmuyorsun!” der… Hemen hızlıca, otomatik biçimde savunmaya geçen eşinin cevabı aşağıdakilerden herhangi biri olabilir…

Unutmayın, savunma çok hızla gerçekleşiyor ve iletişimi haraplıyor. Yani bunlardan uzak durmalıyız:

İNKAR EDEREK SAVUNMA

• Ne alakası var; saçmalama: “Her şeyimi anlatıyorum, neyi konuşmuyorum!”
• Al sana kanıt: “Daha geçen akşam uzun uzun iş yerinde ne kadar bunaldığını konuşmadık mı?”
• Şimdi yapmak üzereydim: “Şimdi konuşmak için yanına geliyordum…”
• Ben suçsuz, masum bir insanım: “Ben ne yaptım ki şimdi? Ne oldu, hiçbir şey anlamadım. Şurada iki dakika oturdum o da mı suç oldu?”

AÇIKLAMA YAPMA (BAHANE ÜRETMEK)

• Ben nereden bilebilirim: “Ama zihnini okuyamam ki; konuşmak istediğini söyleseydin tabi ki konuşurdum.”
• Sen böyle istiyorsun sandım: “Tüm gün yorulmuşsundur; biraz kendi başına kalmak istersin diye düşündüm.”
• E normal: “E ilk günlerdeki gibi konuşmamıza gerek yok ki; çiftler zamanla daha az konuşurlar, normali bu zaten!”
• Basit bir yanlış anlaşılma olmuş: “Ben daha sonra konuşmak için anlaştığımızı düşünmüştüm, sen hemen mi konuşmak istemiştin?”
• Ben bu işi beceremiyorum: “Ben böyle konuşmaları yapamıyorum, biliyorsun; hiçbir zaman beceremedim ki!”

KARŞI ATAĞA GEÇMEK

• Sen de aynı şeyi yapıyorsun/Önce sen yaptın/Sen yapıyorsun, ben yapmıyorum: “Dün de sen beni dinlemedin!”
• Senin yaptığın daha kötü: “Bu kadar dırdırcı olmasan konuşurdum!”
• Birkaç Savunma YöntemiBir dediğin bir dediğine uymuyor: “Geçen gün çok konuşuyorsun dedin, bugün de konuşmuyorsun; e bir karar ver artık!”
• Sen öyle yaptığın için ben böyle yaptım: “Eve adımımı atar atmaz şikayete başlarsan ben de konuşmak istemem tabi!”
• Abartma: “O kadar abartıyorsun ki, ne oldu şimdi? Bu kadar büyütecek ne var?”
• Asıl sorun sende: “Senin istediğin konuşmak değil ki, dedikodu yapmak. Kusura bakma!”
• Benim hakkım: “Gün boyu insanlarla uğraşıyorum zaten, izin ver de eve bir rahat edeyim!”
• E söyleseydin: “Senin konuşmak istediğini ben nereden bileyim? Hiçbir şey söylemiyor, sonra da surat asıyorsun; söyleseydin!”
• Beni değil, kendini suçla o zaman: “Hiçbir zaman konuşkan bir adam olmadım; evlenmeyecektin o zaman!”
• Senin problemin benim değil: “Konuşmak istiyorsan, aç annenle konuş, beni rahat bırak lütfen!”
• Sorun sende bende değil: “Sana kalsa herkes suçlu, bir kendine sorsana bende ne problem var diye!”
• Seni mutlu etmek mümkün değil: “Hiçbir şeyden memnun olmuyorsun ki, konuşsam suç, konuşmasam suç!”
• Hırsını benden çıkarma: “Derdin ben değilim, patronuna (annene/ babana vb.)kızmışsın hırsını benden çıkarıyorsun!”
• Pireyi deve yapmakta üstüne yok: “Bıktım şikayetinden/dırdırından!” ya da “Her gün bir şey buluyorsun!” ya da “Niye böylesin!” ya da “Yine heyheylerin tepende!” ya da “Yine aşırı tepki veriyorsun!”

Kaynaklar:
After The Fight, Daniel B. Wile – Guilford Press, 1993

Bu yazı Filiz Kaya Ataklı tarafından hazırlanmıştır ve tüm hakları saklıdır. Her türlü soru görüş ve önerileriniz için: filiz@psikolojistanbul.com